Sroka na szubienicy
Białoruś w Sroce na szubienicy to kraj rządzony dyktatorską ręką, w którym polityczni dysydenci są więzieni w wirtualnych obozach koncentracyjnych. Powieściowa antyutopia Bacharewicza – zdawałoby się koszmar rodem z Kafki lub Nabokova –...
Świadek i historyk. Rozmowy z Arno Lustigerem
Książka jest zbiorem rozmów, w których Arno Lustiger opowiada o tożsamości swojej polsko-żydowskiej rodziny, wspomina przedwojenny Będzin, swoją odyseję po obozach koncentracyjnych. Arno Lustiger rekonstruuje powojenny los Ocalonych, opowiada...
Syberyjskie haiku
JURGA VILE Ukończyła filologię francuską na Uniwersytecie Wileńskim oraz studia z zakresu sztuki filmowej w Paryżu. Pracowała przy produkcji filmów jako asystentka reżysera, była koordynatorem tłumaczeń na festiwalach filmowych, pisała artykuły...
Słoń południowy
Szczęśliwe Tbilisi, które ma Słonia południowego. Powieść Arczila Kikodze ofiaruje kaukaskiej metropolii potęgę mitu. Przez jeden dzień towarzyszymy peregrynacjom gruzińskiego flâneura. Od podszewki poznajemy życie miasta, ciągnie się za...
Słowami malowane. Wspomnienie Wilna
Wśród książek, jakie przeczytałem o okresie przed i po Shoah, dzieło Baka jest jedyne w swoim rodzaju. Mimo iż przepełnia je poczucie straty, potworności i umierania, jest to pełna umiłowania życia, zabawna książka. (Amos Oz)
Słownik wojny
Opowieści przytaczane w Słowniku wojny można było usłyszeć na lwowskim dworcu, przez który w pierwsze tygodnie i miesiące wojny przetaczały się ze wschodu na zachód potoki setek tysięcy uchodźców, wymęczonych ale spragnionych rozmowy. Podobnie...
Ulica rajska
Niezwykłe dzieje chłopki Leny Grigoleit, "pruskiej Litwinki", jak nazywano ją i jej rodaków nad Niemnem, gdzie Lena spędziła całe swoje życie. Urodziła się w rodzinie pochodzenia niemieckiego i mieszkała nad Niemnem przeszło osiemdziesiąt...
Wiersze australijskie oraz inne
Gorszy dzień Przyszła do mnie boleść. Niezaproszona. Siedzi teraz i gapi się na mnie jakby była głodna. A ja ? Ja nic. Robię swoje udając, że jej nie widzę. Niczym jej i tak nie nakarmię bo łez się wstydzę.
Wiersze sejneńskie
Przed ośmioma laty, kiedy „Pogranicze" w Sejnach nadało mi tytuł „Człowieka pogranicza", zadbano także o to, bym mógł spędzić lato na Sejneńszczyźnie, tuż przy litewskiej granicy. Ziemia Sejneńska, którą zamieszkuje, obok Polaków,...