Niemal wczoraj, bo w 2008, Mateusz Pakuła puścił w świat swojego Białego Dmuchawca, a już jest autorem pięciu sztuk, z których każda demonstruje niepośledni talent i nadzwyczajny wigor twórczy. Pakułowa wyobraźnia zdaje się nie mieć granic,...
Dlaczego pewien typ lasu został objęty kiedyś ochroną? Dlaczego określony typ fizjonomiczny uznany za lepszy lub gorszy i przyporządkowywany do rasy panów lub niewolników? Co decyduje o przebiegu przeszłej lub aktualnej biopolityki nakierowanej...
Dramaty Pakuły to katorga dla reżysera wychowanego w porządku teatralnych zasad, przyzwyczajeń i przyzwoitości. Nielogiczne, sprzeczne, niesforne. W dobie nudnych skandali lub jeszcze nudniejszych poprawności nareszcie mamy w dramaturgii trochę...
“Na końcu łańcucha” to dyptyk, w skład którego wchodzą sztuki: “Na końcu łańcucha” i “Na końcu łańcucha II Twardy gnat, martwy świat”. To dyptyk o Tytusie Andronikusie i o Hiobie. To dyptyk o człowieniu.